Uroczystość rozpoczęła się w niedzielę przed południem. Odsłonięcia tablicy pamiątkowej dokonali wspólnie burmistrz Ziębic Antoni Herbowski oraz dyrektor wydziału polityki regionalnej Urzędu Marszałkowskiego Wiktor Lubieniecki.
Następnie goście udali się do sali obrad, gdzie gospodarz gminy opowiedział o szczegółach zakończonego w grudniu pierwszego etapu rewitalizacji ratusza i o planach przewidujących jego dalsze remonty. Wspomniał również o gminnej kasie, w której zgodnie z planowanym budżetem zabraknąć ma 3,8 mln. zł. Mimo to burmistrz zapewnił, że prace mające na celu przywrócenie dawnej świetności wnętrzom zabytkowego ratusza nie zostaną przerwane. Na ich dokończenie w rozpoczynającym się roku z miejskiej kasy wydane zostanie 580 tys. zł.
- Na dzień dzisiejszy dane są takie, że za tę kwotę da się zrobić w ratuszu wszystko – prognozuje Antoni Herbowski. - A wszystko to wymiana instalacji elektrycznej, modernizacja centralnego ogrzewania i renowacja zabytkowych witraży. Chcemy także wymienić niektóre okna, zwłaszcza te, które są nieszczelne. Nie ma potrzeby wymiany wszystkich, ale należałoby wymienić szczególnie te od strony podwórza. Za przewidziane na ten cel środki da się to zrobić – zapewnia burmistrz. Pieniądze na ten cel pochodzić będą z kredytu, który trzeba będzie zaciągnąć, będziemy się też starać pozyskać środki zewnętrzne – dodaje.
O zewnętrznych środkach sporo mówił dyrektor wydziału polityki regionalnej Urzędu Marszałkowskiego Wiktor Lubieniecki, który podczas uroczystości reprezentował marszałka Łapińskiego, który w ostatniej chwili musiał zrezygnować z przyjazdu do Ziębic. Cieszył się on, że w tak krótkim czasie udało się doprowadzić remont ratusza do końca, zwłaszcza, że odbywał się on w warunkach "wielkiej improwizacji", w której, jak zaznaczył, Polacy wydają się być mistrzami.
Podczas uroczystości głos zabrał także odpowiedzialny za prace remontowe Stanisław Grędzinski z firmy, która wykonała roboty. Jak podkreślał remont przebiegał sprawnie, choć nie obyło się bez kłopotów. - Największym problemem był czas. Mieliśmy go po prostu za mało. Remontów tego typu nie organizuje się w sierpniu. Bardzo ciężko jest zorganizować potrzebną infrastrukturę. Rusztowania i inny sprzęt jest już pozajmowany - wyjaśniał Stanisław Grędzinski. - Inny problem; niektóre kamienie się waliły. Szczególnie w wewnętrznej attyce. Kule, które tam stały były tak przechylone, że kwestią dmuchnięcia wiatru było by spadły z hukiem. Majstersztykiem było to, że w jednym dniu udało się zabezpieczyć je wszystkie- dodaje z dumą. - To że prace udało się zakończyć w tak ekspresowym tempie to także zasługa tego, że działaliśmy w warunkach pewnego komfortu – wyjaśnia. - Najbardziej komfortową sytuacją podczas tej przebudowy była współpraca z Urzędem Miejskim, pomiędzy inspektorami i kierownikiem budowy oraz moja załoga, bez zaangażowania której nie udałoby się utrzymać takiego tempa. Za to należą im się szczególne podziękowania.
